Psychologiczna
„Odpowiadajcie dzieciom miłością w ich najgorszych chwilach.
W momentach, kiedy są załamane, wściekłe, sfrustrowane, samolubne,
samotne czy skrępowane, ponieważ właśnie w tych chwilach,
kiedy pozornie najmniej zasługują na naszą miłość, potrzebują jej najbardziej”
L. R. Knost
Dorastanie to niewątpliwie jeden z trudniejszych okresów życia – zarówno dla nastolatków, jak i jego otoczenia. Często wyrażana złość i buntownicze nastawienie wobec dorosłych pomagają młodemu człowiekowi uniezależniać się od nich i poradzić sobie z wieloma trudnymi emocjami. Z drugiej strony skłonność do testowania granic wraz z ograniczoną umiejętnością przewidywania konsekwencji swoich działań naraża nastolatków na podejmowanie zagrażających ich życiu i zdrowiu decyzji.
Terapia psychologiczna na terenie ośrodka ma na celu wdrożenie młodego człowieka do poznawania własnych emocji, nazywania ich, ale także adekwatnego posługiwania się nimi w zależności o sytuacji, naukę racjonalnego podejmowania decyzji, a także umiejętnego zachowania się w różnych sytuacjach życiowych. W gabinecie mamy możliwość w bezpieczny i przyjazny sposób doświadczać ich bazując na materiałach pomocniczych takich jak: gry psychologiczne, historie terapeutyczne czy po prostu wymiana własnych doświadczeń.
W efekcie naszych działań chcemy żeby młody człowiek uzyskał emocjonalną dojrzałość i stał się gotowy do prowadzenia samodzielnego, dorosłego życia. Działania nasze prowadzą do nabycia umiejętności podejmowania niezależnych decyzji i ponoszenia za nie odpowiedzialności, zdolności do budowania trwałych relacji i związków.
W uczniach choć najczęściej dominuje pragnienie bycia dorosłym w perspektywie, zbliżającej się dorosłości uruchamia się w nich również lęk. Obawy te związane są z rosnącą odpowiedzialnością za swoje wybory i podejmowanie kolejnych rozwojowych wyzwań. Naszym zadaniem jest wspierać młodego człowieka w stawianiu czoła tym lękom, oswajaniu ich oraz traktowaniu jako wyzwań do pokonania i wyciągnięcia z nich życiowego doświadczenia.
Młody człowiek, któremu brakuje jeszcze życiowego doświadczenia, nie potrafi dobrze oszacować swoich możliwości i szans na powodzenie. Jednocześnie silna ciekawość i potrzeba próbowania nowych rzeczy w połączeniu z niewielkim doświadczeniem i problemami oceny swoich rzeczywistych możliwości może wpływać na skłonności do podejmowania ryzyka.
Naszym celem w pracy psychologicznej jest towarzyszenie uczniom w zdobywaniu tego doświadczenia w sposób bezpiecznych i zdrowy dla nich. Pokazywania im w jaki sposób owo doświadczenie pozyskiwać z korzyścią dla siebie oraz bez żadnych strat.
Naszym głównym narzędziem w pracy jest ROZMOWA, a jak dotychczasowe badania wskazują, zastanawianie się nad tym, co się czuje i nazywanie emocji, wpływa korzystnie na rozwój współpracy między obszarami w mózgu odpowiedzialnymi za przeżywanie emocji a obszarami odpowiedzialnymi za kontrolę zachowania. Zatem nasza najmocniejsza broń a zarazem najskuteczniejsza jaką mamy jest ROZMOWA. Pokazuje to nam, że rozmawianie z nastolatkiem, o tym, co czuje, z jakiego powodu, jak się zachowuje pod wpływem emocji i jakich konsekwencji może się wtedy spodziewać, pomaga rozwijać połączenia neuronalne między strukturami podkorowymi i korowymi,. W efekcie młody człowiek może lepiej radzić sobie z przeżywanymi emocjami i podejmować bardziej przemyślane decyzje, a to właśnie jest główny cel naszej pracy.